Tijdens onze reis verbleven we op het terrein van Mercy Air in White River. Mercy Air heeft een aantal kamers en appartementen die ze verhuren aan gasten, vrijwilligers en zendelingen die even “op adem” willen komen in een rustige omgeving.
Na aankomst op het vliegveld in Johannesburg zijn we met een huurauto naar Mercy Air gereden. Daar werden we hartelijk ontvangen door de directeur en een paar vrijwilligers. We waren nog net op tijd voor zonsondergang om een rondleiding over het terrein te krijgen en te zien waar de afgelopen jaren aan is gewerkt.
Vanuit African Hands hadden we materialen gesponsord om de elektriciteitsvoorziening in twee verhuurde appartementen te verbeteren. Er was al het nodige materiaal ingekocht, en we kregen te zien waar we het betere gereedschap konden vinden om aan de slag te gaan.
Wat betreft elektriciteit is het in Zuid-Afrika nogal een rommeltje. Er lopen allerlei standaarden door elkaar, wat betekent dat er eigenlijk geen standaard is. Verschillende soorten stekkers, kabels, onduidelijke kleurcoderingen, weinig keurmerken – kortom, niets past.
In de appartementen waren amper wandcontactdozen aanwezig. Overal lagen verdeeldozen, aan elkaar gekoppeld, om toch licht en verwarming te hebben.
Tijdens het aansluiten van een verdeeldoos sloeg ineens een enorme vlam uit het stopcontact – een duidelijk teken hoe onveilig en ongewenst de situatie was. Om dat te verbeteren hebben we met stevige kabelgoten extra wandcontactdozen aangebracht, allemaal voorzien van al de in Zuid-Afrika gangbare aansluitingen. We hebben schakelaars verplaatst naar logischere plekken (in de ruimte van het bijbehorende lichtpunt) en oud schakelmateriaal vervangen door nieuw.
Ondanks de voorbereidingen moesten we meerdere keren naar de bouwmarkt en maakten daarbij graag gebruik van Mercy Air’s “bakkie” (zo noemen ze in Zuid-Afrika een klein busje met laadbak) om het materiaal op te halen wat te lang was voor in de auto. Het verkrijgbare materiaal is vaak van matige kwaliteit en de voorraden zijn beperkt. Soms grepen we mis en moesten we improviseren. We hebben de belangrijkste verbeteringen kunnen doorvoeren, maar er bleef ook nog genoeg werk liggen. Eigenlijk zou het geen overbodige luxe zijn om ook de groepenkasten van de appartementen te vervangen en het geheel nog veiliger te maken. We kunnen dus met recht zeggen: er is reden genoeg om nog eens terug te gaan om de klus af te maken.
Tijdens de klusdagen dronken we elke ochtend koffie met de andere vrijwilligers en gasten in het kantoor van Mercy Air. Het was leuk om op deze manier iedereen te leren kennen. Meerdere keren werd gezegd dat wij “de langst betrokken sponsor” zijn – en ik denk eerlijk gezegd dat ze dat echt meenden.
We hebben ook informeel tijd doorgebracht met de directeur en zijn vrouw: samen gegeten en zelfs twee keer hardgelopen. Daarnaast brachten we een avond door bij een vrijwilligersgezin uit Alaska. Een bijzondere ontmoeting, waarin we elkaar beter leerden kennen en meer inzicht kregen in het werk van Mercy Air en het leven als vrijwilliger.
Ook mochten we met een Mercy Air-piloot een vliegtuig ophalen dat voor reparatie in Nelspruit stond. Hij vertelde hoe hij met zijn gezin besloot zijn werk bij MAF in Indonesië op te zeggen en zich aan te sluiten bij Mercy Air, met de wens om de samenwerking met MAF juist te versterken. Een inspirerend verhaal.
Tijdens de laatste dagen van ons verblijf werden we herenigd met een dominee-echtpaar uit Engeland. De dominee – die trouwens ook handig is met gereedschap – had tijdens mijn vorige bezoek het kluswerk aangestuurd. Toen hebben we de elektriciteit in een werkplaats aangelegd. Inmiddels is die werkplaats helemaal af en volop in gebruik. Het was mooi om te zien hoe het project is doorgegroeid. De dominee sprak zijn dankbaarheid uit dat het werk bij Mercy Air blijft doorgaan, en dat er telkens weer vrijwilligers zijn die verder bouwen en de voorzieningen blijven verbeteren. Hij gaf ook een compliment over de wandcontactdozen die we boven de nachtkastjes hadden geplaatst – hij was de eerste die ze in gebruik nam en was er zichtbaar blij mee.
