Ook Namibië is getroffen door corona en dat heeft ervoor gezorgd dat onze activiteiten er iets anders uitzagen dan normaal. Zo hebben we tijdens de lockdown voedselpakketten uitgedeeld aan gezinnen die het extra zwaar hadden vanwege de lockdown. Na de lockdown konden we geleidelijk de normale activiteiten weer oppakken. Bijna het hele jaar zijn we elke week tweemaal bij elkaar gekomen met het groepje straatkinderen. Op dinsdag doen we allerlei activiteiten en werken we aan de leesvaardigheid. Op donderdag doen we naaldwerk, aangepast aan het niveau wat ze aankunnen. Het werk met de kleuterscholen moest wat aangepast worden. Er was een periode geweest van thuisonderwijs. De onderwijzers zijn een paar keer bij elkaar gekomen om via de telefoon lessen op te nemen voor de kinderen. Zodra de scholen weer open waren, zijn we weer verder gegaan met onze normale bijeenkomsten waarin we de lessen voor het komende thema voorbereiden.
De jeugdclub, waarin we met een groep tieners wekelijks bij elkaar komen om te groeien in onze relatie met God, heeft dit jaar wat onderbrekingen gehad als gevolg van beperkingen in het aantal mensen wat bij elkaar mag komen. Maar elke keer wanneer dit 50 of meer was, zijn we er weer mee verder gegaan, met allerlei extra maatregelen, zoals maskers op, handen desinfecteren en afstand houden. Hoewel er minder jongeren kwamen dan normaal, was het toch goed om elkaar weer te zien en elkaar te kunnen bemoedigen. We hebben afgelopen week een jaarafsluiting gehad waarin we het kerstverhaal hebben gelezen, kerstliedjes hebben gezongen en een kerstfilm hebben gekeken. Het is belangrijk om ondanks alles wat niét kan doorgaan, toch te blijven kijken naar wat nog wél kan. En dus was dit een mooie manier om samen met 50 tieners het jaar af te sluiten.
De soepkeukens bij de kleuterscholen hebben een tijdje stilgelegen. Maar bij een school zijn we redelijk snel weer begonnen toen er weer 10 mensen bij elkaar mochten komen. Hoewel de kleuterschool zelf nog dicht was, mochten kinderen in groepjes van tien toch hun eten komen halen. Toen de scholen eenmaal weer begonnen waren, is ook de andere soepkeuken weer begonnen.
Sinds ongeveer 2 maanden krijgen we melk van een boerderij hier in de buurt. Dit gebruiken we ook voor de soepkeukens en geven het aan verschillende gezinnen. Melk is niet iets wat mensen hier vaak kunnen kopen, dus extra lekker om te kunnen krijgen. Verder hebben we dekens uitgedeeld voor de winter begon en aan veel kinderen tweedehands kleren gegeven.
Al met al, was het werk dit jaar een beetje “deurmekaar” geweest, zoals ze dat hier zeggen. Maar ik vertrouw dat God ook daar doorheen kan werken. Een keer was er bij de jeugdclub maar 1 jongen die kwam opdagen. Dat voelt misschien dan nutteloos. Maar het was precies degene aan wie ik nog een Bijbel wilde geven. En zijn blijdschap en dankbaarheid daarover onthoud ik nog steeds. We hebben toen samen een korte bijbelstudie gedaan en ik geloof dat dit soms krachtiger is dan dat er een groep van 50 zit te luisteren.
In de afsluiting met de kleuteronderwijzers hadden we allemaal een bijbelvers meegenomen wat ons heeft bemoedigd in de afgelopen tijd. Het was mooi om samen weer te beseffen, dat in alles en door alles God nog steeds bij ons is en we daarom niet bang hoeven te zijn voor de toekomst. Hij is dezelfde gisteren, vandaag en morgen! (Lisette van Steijn)
