Oasis – African Hands
Afgelopen maand januari 2015 mocht ik twee weken lang een kijkje nemen op het project Oasis, onderdeel van Hospivision, gerund door grotendeels vrijwilligers. Toen ik op maandagochtend aankwam heerste er al een grote bedrijvigheid. Ik maakte kennis met Mies Bac die mij meer vertelde over het project, zoals dat het voor ong. 80 % gerund wordt door vrijwilligers. Dat het begon met thee schenken en mensen ontvangen die vanuit het naast gelegen ziekenhuis misschien behoefte hadden aan wat contact met mensen die ook weten wat het is om Aids te hebben en geconfronteerd worden met de negatieve gevolgen die dat met zich meebrengt. Zoals werkloosheid, het taboe wat er vaak nog steeds heerst over deze ziekte enz. Zo ontstond een plaats waar mensen zichzelf konden zijn. Nu is het uitgegroeid tot een project met wekelijkse baklessen, naailessen, computerlessen, recycleklas en een tuinproject waar mensen hun eigen groenten kunnen verbouwen. Ze staan daarvoor een klein 20% af aan het project waar weer goedgevulde soep van gemaakt wordt voor de bezoekers die een gezonde maaltijd kunnen gebruiken! Wat ik zo leuk vond is dat het er allemaal zo ongedwongen aan toe gaat, ik kan me voorstellen dat dit voor de mensen de drempel laag maakt om binnen te wandelen. Het uitdelen van thee en brood gebeurd door mensen die zelf eerst naar het project kwamen voor ‘hulp.’ De mensen die komen worden gestimuleerd om zich zelf in te zetten voor hun eigen toekomst. Zo worden ze uitgenodigd om cursussen te volgen waarmee ze later mogelijk weer geld kunnen verdienen. Op maandag ben ik gelijk met Mies mee geweest naar de zaal bij het ziekenhuis waar moeders samen met hun pasgeboren baby’tjes(s) verblijven. Baby’tjes die nog niet groot genoeg zijn om naar huis te mogen. We delen aan hen mutjes en sokjes uit en ook verkopen we voor hen die dat willen kangoeroe-doeken. Dat zijn doeken die gebruikt worden om hun kindje op een veilige en warme manier te ‘kangoeroeen’ of wel op hun buik te dragen. Op die manier wordt het kindje op een natuurlijke manier warm gehouden als het nog niet goed in staat is zichzelf warm te houden. De komende 3 keer mocht ik deze moeders bezoeken. Op donderdag waren er veel nieuwe moeders gekomen met hun kindje, ik vond het erg leuk om hen blij te mogen maken met mutsjes en sokjes. Het viel me op dat sommige zo blij kunnen zijn met een eenvoudig gebaar. Later kon ik hen ook nog wat kleertjes uitdelen. Op dinsdag was ik aanwezig bij de bakcursus. Van de mensen die deelnemen aan de lessen wordt verwacht dat ze trouw komen, zodat ze aan het einde ook een certificaat kunnen krijgen. De week erop mocht ik de baktraining: muffins bakken geven. Een hele leuke ervaring, in mijn ietwat gebrekkige Engels en de Afrikaanse mensen die lekker met elkaar in hun eigen taal hun conversatie soms voortzette. Heerlijk J! De wens ligt er vanuit Oasis om uit te kunnen breiden en mensen een lesprogramma aan te kunnen bieden waarbij ze leren nog professioneler te gaan bakken waarmee ze misschien een eigen bedrijfje kunnen beginnen of voor een werkgever kunnen gaan werken. Het project moet vooral in stand kunnen blijven door giften en donaties. Zo proberen ze contacten te leggen met lokale bedrijven. Zoals brood, melk, materialen om naailessen te kunnen geven enz. Na de baklessen is er tijd voor de lifeskillstraining (levensvaardigheden). Erg mooi en leuk om mee te mogen maken. Hier wordt met elkaar gesproken over de moeilijke kanten van het leven en hoe men hier op een goede manier mee om kan gaan. Daarbij wordt gebruik gemaakt van psychologische uitgangspunten maar juist ook veel Bijbelse principes die de mensen kan helpen naar hun eigen leven te kijken en naar hun omgeving. Er komen steeds vaker verzoeken van mensen die aangeven meer te willen leren over God en de Bijbel. Mies heeft daarom zich geroepen gevoeld om deze mensen ook een stukje bijbelonderwijs aan te bieden. Hiervoor is natuurlijk ook wel geld en materialen nodig dus donaties blijven belangrijk om het project te kunnen blijven draaien. Er worden Bijbels aangeschaft maar ook lesmateriaal, dit allemaal op kleine schaal. Vanuit mijn achtergrond als Sociaal werker spreken de lifeskillstrainingen me ook erg aan. Opvallend is dat deze mensen weinig mensen in hun omgeving kunnen vertrouwen, zoals wij vaak een goede vriend, vriendin, familie wél kunnen vertrouwen en met hen kunnen delen wat ons bezighoud. Ook worden ze tijdens deze training uitgedaagd om zelf doelen na te streven in hun leven. Zo zijn er mensen met een doel als: Ik wil meer leren over hoe God wil dat ik zal leven of ik wil leren trouw naar de baklessen te komen en misschien later daarmee een eigen bedrijfje opzetten. Heel mooi om deze mensen te leren dat ze doelen kunnen hebben en als ze daarvoor hun best doen, ook verder kunnen komen en invloed hebben op hun eigen leven. In de loop van de week heb ik ook nog wat creatieve ideeën kunnen doorgeven. De uitdaging was: hoe maak ik met makkelijk te verkrijgen (recyclebaar) materiaal mooie of praktisch handige dingen die ik thuis kan gebruiken of kan verkopen. De website pinterest.com en wat eigen creativiteit heeft mij hierbij goed geholpen J. Zie foto van een vrouw die een glazen fles (die anders weggegooid zou worden) bekleed heeft met wol. En wist je dat je van resten leer mooie kralen kan maken? Of dat er heel veel mogelijkheden zijn om van een lege plastic (cola) fles een handig gebruiksvoorwerp kan maken, zoals een mini bloembak of een handig sieradendoosje!
Ik wist dat het kort zou zijn, dus daar was ik op ingesteld. Toch was het erg snel om mijn ontmoeting met deze bijzondere en ook zo gewone mensen die ondertussen misschien net wat aan mijn aanwezigheid gewend waren alweer gedag te zeggen. Dit was mijn eerste ervaring met (Zuid-) Afrika. Hartelijk bedankt voor de mogelijkheid om jullie te mogen leren kennen en iedereen heel veel zegen toegewenst in het waardevolle werk wat jullie doen!
Hartelijke groet,
Anja van der Ree Doolaard
Dordrecht, Nederland
