Een maand als vrijwilliger bij OASIS
In mei/juni 2014 mocht ik een bijdrage leveren aan de skillstrainingen die OASIS geeft aan aids- en hiv-patiënten in Pretoria en Mamelodi. Mijn werk begon al in Nederland, met het voorbereiden van mijn bijdrage aan de skillstraining: het maken van tutorials en het bedenken van producten die de naaigroepen kunnen maken.
In overleg met Mies Bac, skillsmanager van OASIS in Pretoria, kwamen we tot de volgende doelstellingen:
-
Ik maak tutorials voor de producten die de vrouwen van de woensdagmorgengroep van OASIS maken in het Steve Biko Hospital in Pretoria
-
Ik bedenk leuke producten die de beginnende naaisters kunnen maken die op donderdag bij elkaar komen in het Steve Biko Hospital
-
Op vrijdag geef ik een masterclass aan de twee cursusleiders uit Mamelodi en ik help de andere aanwezigen met het maken van producten naar eigen keuze.
-
Voor de vrouwen die op maandag bijeenkomen in het Academisch Ziekenhuis van Mamelodi bedenk ik leuke producten met interessante naaitechnische details. De producten moeten geschikt zijn om te verkopen.
-
Op dinsdag en woensdag geef ik naailes via de organisatie Khothatsong in township Shoshanguve F4.
Met de voorbeelden van de bedachte producten ging ik op reis naar Pretoria. Vanaf Rotterdam, via Istanbul naar Johannesburg en daarna nog een stukje met een luxe trein naar Pretoria. Zo ben je binnen een dag in een heel andere wereld. Ik logeerde in het gastenverblijf van Mies Bac, waar ik genoeg ruimte had voor de voorbereiding van de lessen.
Voor de nodige materialen kijk ik het liefst op lokale markten. Het is tenslotte de bedoeling dat de cursisten later ook zelf aan de slag kunnen en hun inkopen kunnen doen in lokale winkels en markten. In een stoffen- en fourniturenzaak kocht ik 35 lapjes stof met prachtige Afrikaanse dessins.
Een naaitraining in Mamelodi
In twee kamers van het ziekenhuis hadden zich vijftien mensen geperst. Allemaal mensen met ervaring met de naaimachine. We konden in een lekker hoog tempo aan het werk. We maakten een patchworktasje bij wijze van naaitas. Daarnaast een kinderbroekje en rimpelrokje, een bermuda en een olifant. Als een product klaar is, geef ik de maker een centimeter, een tornmesje of een ander klein naaigereedschap voor de persoonlijke naaitas. Zo worden cursisten onafhankelijk van het naaigerei van anderen.
Pretoria
Met de cursisten die op donderdag in het Steve Biko hospital bij elkaar komen, heb ik dezelfde producten gemaakt als in Mamelodi. Hier had ik echter te maken met mensen die nog niet veel ervaring met de naaimachine hadden. Dat betekende dat ik ook instructie moest geven over draadspanning, steeklengte, zigzaggen, draad op spoeltjes winden, enzovoort. Maar ook hier was ik onder de indruk van de inzet en van de prachtige resultaten!
Hiv/aids
De cursisten zijn allemaal besmet met hiv/aids. Tijdens de lessen praten we over van alles en nog wat, en ook dat komt ter sprake. We proberen uit te leggen wat een christelijke manier van leven inhoudt. We zijn allemaal geschapen door God, Hij wil onze hemelse vader zijn en ons leven herstellen via Jezus. We mogen bij Hem komen en Hij wil ons een grote toekomst geven. Gelukkig geloven vele cursisten in God en kunnen zij ook anderen de weg wijzen.
Tot besluit…
Ik heb genoten van het contact met de cursisten. Ik heb hen veel ideeën, tips en trucs aan de hand kunnen doen. Wat heb ik ook genoten van het vele zingen van de cursisten. Ik heb bewondering voor de inzet van de vrijwilligers van OASIS en HOSPIVISION. Wie de naaicursus van OASIS volgt, kan echt iets; de cursisten gaan vooruit in kunde en zelfstandigheid. Gode zij dank voor deze mogelijkheid!